Blogia
A Enrestida, diya par d'atro

Cronicas

A cultura aragonesa en contra d’os entibos en Iruñea

A cultura aragonesa en contra d’os entibos en Iruñea

O 23 de Febrero yera o diya en que os/as aragonesas chunto a la chen basca refirmarían a suya posizión en contra d’os entibos y as grans obra idraulicas, personificadas en istas zagueras añadas en Itoitz y Yesa. A las 5 oradas prenzipiaba una manifestazión por as carreras más zentricas de Pamplona an que cuasi 4.000 personas refirmarían con a suya asistenzia, tanto chen d’Euskal Herria como chen d’Aragón. Bels colectibos como l’asoziazión “O Salzar” d’Artieda que organizaba; u  A Enrestida y o B.I.C. que i refirmaban estión a nota aragonesa que plenó de color a manifestazión. En a foto podemos beyer una “tranga” que tamién acompañó a manifestazión chunto con a colla de gaiters doble G que fería sonar o suyo repertorio pleno de cantas de luita y fiesta.

A la fin, o comunicau que eba serbiu de convocatoria -en aragonés- estió leyiu en a plaza d’os fueros de Nabarra chunto a o suyo omonimo en euskara y castellano. Tamién ixotas y bertsos enfuelgón os chilos de refuse d’a chen que diz prou a ista esferra.

Una nuet mui espezial

Una nuet mui espezial

O biernes yera o diya cuan A Enrestida, magofermín, Fendo Orella, Nogara,… y en cheneral toda la chen que querió amanar-se ta o Z.S.A. A Enrestida omenacheaba a “La Orquestina del Fabirol”. A tardi d’o 22 de Febrero prenzipiaba con un espezial “Fendo Orella” sobre ista colla chistabina que antiparti estió acompañau por una entrebista a la colla “Dechusband” que bels menutos dimpués iban a actuar ta ista chornada.

Ya de tardis bels donzainers enfuelgarían a plazoleta y o callizo San Cristobal tanimientres s’acotolaba una chiqueta brenda bechetariana.

O Z.S.A. A Enrestida ya yera prestó con toz os instrumentos ta que a ixo d’as 22:00 prenzipiasen a tañer-se por a “Dechusband”, una colla que china chana ba dando trangos de calidat que puestar que en bel poco tiempo faigan brincar a la cultura aragonesa enta o más altero d’o Pop-rock aragonés.

Malas que prenzipió o conzierto Roberto y Elena se i fazión presens y o primer puyó enta l’eszenario ta parlar unas parolas. Agradexió tot lo que se yera fendo por ellos, en espezial a A Enrestida que le remeraba a os suyos tiempos chobens de luita en Zaragoza. Dixó mui esclatero que no quereban garra diners, que se’n eban enterau fa poco d’istas replegas de diners que nunca no iban a azpetar, asinas que agradixeban o refirme moral y asperaban que a chen disfrutar-se muitas añadas más de “La Orquestina” y ixa nuei con a “Dechusband”.

Muitas grazias a la gran cantidat de chen que se amanó ixa nuei, con o refirme de toz “La Orquestina” entadebán!

VII Chornadas de Unibersidá. Procheczión: Aragón. 25 años después.

O chuebes yera un diya espezial, antiparti de que en Zaragoza plebeba (cosa cada begada más rariza), se feba a primera procheczión d’un nuebo documental sobre Aragón. As VII chornadas que o colectibo “Unibersidá” organiza sobre os dreitos y libertaz d’Aragón feban a presentazión d’o documental “Aragón. 25 años después” feito por Miguel Montañés y Isabel Soria, y con a colaboración de Francho Dieste . Yera a suya primera procheczión y por o trailer que ébanos puesto beyer teneba buena pinta: un documental charrando sobre o progreso u retraso d’Aragón en istas 25 añadas de democrazia. Un documental de bella oreta grabau con prou buena calidat en bel lugar d’a comarca d’os Monegros, os mesmos paisaches que probablemén en unas añadas beigamos cambiaus de tot por o macroprochecto “Gran Scala” (anque os protagonistas se afanón en aclarar que por lo que diziban no sería en ixos mesmos puestos).

As tendenzias y a influyenzia no s’eslampa, y cuan fazión referenzia a que a ideya eba surtiu fa 3 años a dengún no se l’escapa que por ixas calentadas a soziedat encara yera sorprendida por una mena documental antis no bisto y que trataba temas de politica identitaria dende toz os costaus “La pelota vasca”.

“Aragón. 25 años después” se mira d’estar, d’una traza orichinal, una ambista sobre a opinión cheneral que se puede trobar en un lugar cualsiquiera d’a deprimida y socarrada comarca de Monegros. Ta ixo se preba de que bi aiga chen de todas as sensibilidaz. Como os suyos autors nos dizión o chuebes, bi ha chen d’o PP, PSOE, PAR, IU, CHA,… y chen independién no influyenziada por garra partiu. A diferenzia d’o documental de Julio Médem no se beyerán os nombres d’as personas dica la fin y en garra momento se dizen a que partiu son adscritos, … anque te puedes fer una ideya.

O documental ye trestallau en temas u reflexions que han estau importans ta Aragón en istas 25 añadas: chen, augua, modelo d’Estau, infraestucturas, esbenidero, problema…. y cadagún ba dando a suya opinión posau en una silla. Como tos he dito bi ha de tot.

A nota musical la mete una banda mitica aragonesa, Skabeche Riber Band con a canta “25 años después” como banda sonora.

Ta rematar y como critica (no tot puede estar bueno), atamás de dar a sensazión d’un documental de calidat (se ba a prebar d’estar emitiu por Aragón Telebisión) o soniu se fa de difízil entender a begadas: talmén por a poca bocabulizazión de bel combidau, talmén por l’aire que bufa en a estepa monegrina,…; y dende un colectibo como A Enrestida no podemos dixar sin pasar a manca de presenzia d’una corrién como a nuestra, con ya cuasi 5 añadas d’existenzia y que ta muita chen contina estando ignorada ta pende que cosas.

Cómo reflexión final asperar que iniziatibas d’ista mena continen. Ideyas en i hai ambute pero, tal y como se comentó en a posterior rufierta, nos mancan meyos de calidat ta fer ascuitar corriens diferens a las imposadas dende os meyos controlaus y imposaus. 

L’aragonés se fa sentir en o ”Oinez’07”de Viana

L’aragonés se fa sentir en o ”Oinez’07”de Viana

Yera a primer begada que una colla aragonesa tañeba en iste festibal por l’euskera y de seguras que a mayor parti d’a chen que i yera no’n sabeba guaire de l’aragonés, y ixo que somos países bezins. Pero a maquinaria de l’Estau ye mui fuerte y o desconoximiento ye a suya ferramienta.

Pero estoi que a partir d’o domingo a cosa cambiará; en o cartel d’o “Nafarroa Oinez’07” de Viana se podeba beyer que tocaban a zaguera ora y en l’eszenario 1 d’o lugar (clamau “Erentzun”) una colla d’Aragón, o nombre “Prau”.

Encara que a plaza no yera plena a rebutir tampoco no podemos dizir que toda la chen que i yera, yera d’Aragón porque a berdat ye que tampoco no bi’n eba guaires. Pero en bels momentos se i creyó un buen ambién.

Malas que ba comenzar os comentarios entre canta y canta surtiban d’as bozes de Prau: explicando a reyalidat trilingüe d’Aragón, refirmando l’euskara en Nabarra, amostrando os instrumentos tradizionals aragoneses…a chen encara le truca o ficazio beyer una gaita de boto tocada por aragoneses.

As cantas iban una zaga d’atra y ya a la fin puyarían dos compañers d’a colla a fer una chiqueta colaborazión con as donzainas d’o país… A chen bailaba encara que no se sabese as cantas y a fuga plegaría cuan bels compañers aragoneses puyarían ta l’eszenario con un pancarta feita de propio: “L’aragonés ofizial” “Euskara ofíziala” con o lema d’o festibal d’estiaño “Giltza daukagu”(Tenemos a clau).

A chen s’amanaba a felizitiar a la cantante de Prau, s’enfuelgaban de sentir que bi eba chen difuera d’Euskal Herria y en Aragón que refirma-se a suya luita. Asperemos que a colaborazión entre os dos pueda continar d’aquí entadebán a tamás de que bels meyos de comunicazión siempre se mirén de enfrontinar-nos.

O millor d’o periodismo descolonizau en A Enrestida

O millor d’o periodismo descolonizau en  A Enrestida  

A colonizazión estió uno d’os terminos que más esclateros quedón en a charrada que podiemos sentir o zaguer biernes 19 en o Z.S.A. A Enrestida, dentro d’as chornadas d’o 300 cabo d’año d’a ocupazión española d’Aragón.

Porque o ponén d’ista charrada, Chorche, periodista, dixó prou esclatero a diferenzia entre o periodismo aragonés que s’abría de fer en toz os meyos de comunicazión que asinas se definen y o que en l’actuilidat se fá en “toz” ellos.

O libro d’estilo ye una d’as caracteristicas que millor podrían definir l’españolismo d’os meyos aragoneses, tanto escritos, como radio, como audiobisuals. Chorche fazió una presentazión an que beyemos exemplos ambute  d’a prensa escrita, puesto an que os terminos nazional, país, u as primeras personas son irrefutablemén identificaus con l’Estau español. Y unatra ripa de terminos, belunos imbentaus, como comunidat aragonesa, rechión, territorio,… son relazionaus con Aragón, induzindo muitas begadas a la alegalidat ya que Aragón ye declarada “Nazionalidat Istorica”.

Tamién plegaría o turno ta la rezién creyada Radio-Telebisión Aragonesa do en a bida cutiana de cualsiquier informatiba se contrimuestra a terminolochía españolista plegando a cambiar a seczión de informatibos de “España” por “Nacional” ta que quedase, por siun caso, bien esclatero a que nos somos referindo; resultaus d’esportistas españols sin fer referenzia a qui a ganau o torneu, u expesions como a “Seleczión Española, a nuestra” sin garra duda.

Toz istos comentarios estión debatius y refirmaus por compañers treballadors d’ista canal publica que bosamos toz, pero que cualsiquier trucada de telefono de determinaus partius politicos puede fer tremolar un puesto de treballo.

A la fin plegaría o tiempo de l’aragonés con o zaguer mini-documental feito por Chorche “Creciendo en aragonés” emitiu por Aragón telebisión no sin polemica. Rezagau bellas bezes por considerar-lo politico, y a la fin unico documental emitiu por R.T.V.A. sobre l’aragonés. No menos razons de carrañar-se tiene o catalán, marguinau tamién, y contestau por un amplo sector d’a poblazión aragonesa colonizada influyida por tantas añadas d’odio dende os meyos de comunicazión aragoneses enta tot lo catalán. Nunca enta la potenzia colonizadera.

Mosica y Luita en as carreras d'os Pilars

Mosica y Luita en as carreras d'os Pilars

Mosica y Cultura en os Pilars de A Enrestida

Mosica y Cultura en os Pilars de A Enrestida

Atra añada más, y ya en son cuatro, A Enrestida se tornó en punto de referenzia a lo largo de toda las semana d’os Pilars en Zaragoza. Y ya no somos sólo que charrando de borina y enfuelgue, sino de cultura y exaltazión mosical. Un punto de trobada an que charrar con a chen u compartir experienzias, y talmén o prenzipio de bel nuebo prochecto.

Y asinas o primer diya de fiestas podiemos beber-ie y sentir a os representans de dos fiestas, prou beteranas, en a rebindicazión de dos luengas minorizadas bezinas: “Nafarroa Oinez” con euskara y “L’aragonés en a carrera” con l’aragonés. Peio y Chan, respectibamén, nos contón as dificultaz y as alegrías de más de 25 añadas rebindicando istas luengas, fendo-lo d’una traza festiba y de bez podendo finanziar a suya amostranza en cambras de tot lo territorio.

A borina bi continaría ixe mesmo diya y a lo largo de toz os Pilars, de bez que se colaboraba en a nueba plataforma “B.I.C.” con barras en a Plaza Asso. Toda la informazión sobre iste “Bloque” ya ha plegau enta o puyal de chen que se i amanó y, por lo que emos puesto beyer en papers como l’ABC, tamién ta os que no se i amanón.

Ta rematar, o sabado 13, cuan zentenars de aburrius martirs partizipaban en l’entierro d’as carreras d’o zentro de Zaragoza, nusatros contemos con l’alegría y calidat d’una colla como “Boira Preta”. Cantas tradizionals, reinbentadas y mesmo nuebas creyazions; gaitas, dulzainas, curdión,… y una buena boz, nos trayón ta un Z.S.A. A Enrestida pleno acaramuello a buena mosica aragonesa acompañada de bailes y animazión.

Asperemos que a buena asistenzia de chen en istas fiestas no siga una casualidad, y t’o buen zarpau d’actibidaz que i femos tot l’año i acuda toda ixa chen que se pasó por os Pilars. Borina sí, Luita tamién!!

 

El Matarranya a “A Enrestida”

El Matarranya a “A Enrestida”

Con enchaquia d’atras fitas ya ébanos charrau en iste mesmo blog sobre o bullir cultural y asoziatibo d’a Comarca d’o Matarranya. En muitas begadas o nuestro colectibo ya ha colaborau con chen d’astí, asoziazions y collas mosicals. Pero ista begada yeran ellos los que nos besitaban, en o nuestro zentro sozial, dentro d’as chornadas “Anti-Sgae” de Magofermín y tamién ta presentar-nos o nuebo CD “Sons del Matarranya”.  

Iste disco-replega ye trestallau en dos discos pretos, en que o primero ye adedicau a collas rock y o segundo a cantas más tranquiletas y mosica d’autor. Todas ellas en catalán y con collas d’Aragón.

Istos zaguers, os cantautors, serían os que ferían presenzía en un puesto como o nuestro zentro sozial, encara no parau ta grans conziertos mosicals. Antimás aprofeitemos a oportunidat de que belunos d’istos mosicos son bibindo en Zaragoza. “Duo Recapte” y “Temps al Temps” serían os encargaus de fer-nos una muestra d’o que podemos trobar en o segundo disco de “Sons del Matarranya”; y “Zarapolis” con a suya mosica d’autor y presentando unatro disco, ista begada en contra de “SGAE” en Rec’n Play.

D’una traza progresiba irían tañendo as suyas guitarras y bandurrias as tres collas. Primero o Dúo recapte, con bandurria y guitarra, mosicos prou experimentaus en a escritura en catalán d’Aragón. Belunos d’os asistens yeran relazionaus con a comarca y eban beniu de propio ta sentir a parla catalana en Zaragoza.

Zarapolis metería a nota de calidat mosical, ista begada en castellano, ta reibindicar a mosica libre y sin de tasas, una d’as suyas cantas amanixe en o disco “Rec’n Play” editau por Magofermín, La Karratxaka y una bentena de collas mosicals.

Ta remtar o dúo más choben “Temps al temps”, beniu dende a Franja, y cantando con muito sentimiento as cantas plenas de recosiros y referenzias a poetas d’a redolada. Prou que Desideri Lombarte sería uno d’os poetas más bersionaus.

A la fin una actibidat plena de significau, contribuyindo a enamplar o listau de conziertos y charradas que a lo largo d’un cabo semana plenan l’achenda alternatiba de Zaragoza; chen de toda mena se pasó o biernes 8 por A Enrestida y, a la fin, a chen d’Aragón que parla catalán beyen unatro puesto an que sentir-se refirmaus con a suya luenga y as suyas propuestas.

Atra traza de buena mosica combatiba con Pirat's Sound Sistema

Atra traza de buena mosica combatiba con Pirat's Sound Sistema

Los que asistiemos o biernes 4 de Mayo ta l’Arrebato podiemos beyer o millor exemplo de como a mosica de luita s’esbiella y plega a limites d’una gran calidat. Os sonius electronicos de reggea, drum&bass, dance hall u hip hop se mezclón con as bozes en castellano, aragonés y catalán d’as bandas que pasón por l’eszenario de l’Arrebato. Debán d’a pancarta feita por o colectibo A Enrestida que deziba: Dos pobles la mateixa lluita / Dos pueblos a mesma luita, i actuón “Colectibo de Topos”, “Hardcólikos” y “Pirat’s Sound Sistema”. As dos primeras collas compartindo cantas, colaborazions y dj nos cantón sobre muitos d’os problemas que ellos beyen, dende a suya chobentut, a suya critica y o suyo lugar, Andorra (Teruel). En cheneral cantas de hip hop, con bella mezcla reggea y sonius electronicos.

A fuga d’o conzierto i plegaría cuan Pirat’s Sound Sistema puyón ta l’eszenario; un perfeuto soniu nabegau dende a mesa por un tecnico; o suyo dj: tot un “crack” espezialista en sonius de toda mena en una Sound System y os dos cantans con una perfecta puesta en eszena de mobimientos, chestos y cantas politicas. As letras charraban sobre a suya luenga, o catalán, y la traza con que puede estar emplegada una lengua minoritaria ta cualsiquier cosa que se proponga. A libertat d’os países chicoz y oprimius, a expeculazión en as gran ziudaz como Barzelona u Zaragoza, os tristes politicos, os fozins melitars... y asinas, asinas. A suya larga trayectoria en Correllenguas, fiestas por a “Independència” u as fiestas d’o bico de Gracia contrimostraban a suya experienzia en os eszenarios.

Dimpués de bella ora tocando, con un publico entregau beniu dende Zaragoza, Andorra, Franja, Balenzia u Catalunya;  sin aturar de bailar, cantar y chilar dión paso a una sesión de reggea y diferens mosicas menadas por o suyo Dj. As esichenzias d’os orarios por o bezindario fan que toz os conziertos rematen a las 11 con lo que os charrazos continón dica más tardi con os diferens componens d’as collas.

A TORTURA N´O ESTAU ESPAÑOL

A TORTURA N´O ESTAU ESPAÑOL

 O pasau 29 de marzo y dentro d´as autibidaz prebias a la VI Marcha contra la Macrogarchola de Zuera que se ferá o benién 15 d´abril, se fazió en a Facultat de Filosofía y Letras d´a Unibersidat de Zaragoza una charrada baixo lo titol de “Biolazions de Dreitos Umans en l´estau español”. Iste auto parau per a Iniziatiba Ziudadana contra las Garcholas que organiza toz os años a Marcha a Zuera contó con a presenzia como ponén de Jorge Del Cura, biello luitador per os dreitos d´as personas presas, miembro entre atras organizazións d´a Coordinadera ta la Prebenzión d´a Tortura (CPT) y ex-presidén de l´Asoziazión Contra la Tortura. Cal siñalar que a pachina web d´ista Asoziazión estió zensurada fa bels años per l´Achenzia de Protezión de Datos y les ne multó con 60 millons d´as biellas pezetas per fer publicos os informes añals de casos de torturas.

 

   De primeras se i fazió una esferenzia entre dos trazas de tortura, a inquisitiba, feita per as autoridaz u funzionarios publicos ta quitar bella informazión, per un regular en autuazións tocans a la clamada “luita antiterrorista”, y a punitiba, que tien per ocheto castigar a o deteniu.  Se cuentan asabelo de casos de tortura, nomás en as añadas 2000 a 2006 se´n rezentan más de 4000.

 

            Gosa tener-se l´ambista de que a tortura afeuta a bels seutors sozials concretos, como inmigrans, “separatistas vascos”, “drogadictos”… ye dezir, chen que se´n sale d´una suposada normalidat sozial y que tienen como chustificazión a mazada “bella cosa abrá feito”. En reyalidat no ye asinas, cualsiquier persona puede estar ocheto de tortura per parti d´os cuerpos represibos estatals. Son muitos os casos de chen que se podría calificar como “normal” d´alcuerdo con os canons imperans que en determinadas situazions (problemas de trafico, borinas con alto grau etilico, identificazions rutinarias, u mesmo ir t´a comisaria ta fer una denunzia per un atro tema… an que se produzen agresions y biolenzia per parti d´os funzionaris publicos, o caso d´a muerte d´un bezín de Roquetas per a guardia zebil que autualmén se ye chuzgando en ye buen exemplo. Mientres n´os casos de torturas a personas binculadas a mobimientos sozials u politicos bi ha respuesta popular y refirme publico, os  casos de chen anonima y no organizada gosan rematar amagaus, mesmo sin que a persona afeutada faiga la denunzia per miedo a represalias.

 

            Os territorios an que i amanixen mayor numero de denunzias son Euskal Herria, Madrid, Catalunya y Andalucía. Aragón se i troba en a metat entabaixo. En terminos porzentuals son os Mossos d´Esquadra o cuerpo polizial con más denuncias y en cuanto a numero reyal estaría a polizía local.         

A CPT refirma la creyazión d´un mecanismo instituzional que desembolique o Protocolo Facultatibo Contra la Tortura d´a ONU siñau per l´estau español. Parixe estar que ya se i ye trebaIlando, con a ideya de que iste nuebo organismo estatal faiga un analís de toz os casos, denunzie y meta midas ta prebar d´ebitar nuebas situazions. A posizión d´a CPT ye azeutar iste mecanismo, pero cosirando a suya autuazión ta que a la fin no remate en una traza de silenziar os casos. Per atro costau puestar que a regulazión d´iste mecanismo pertoque a l´Esfensor d´o Pueblo, Enrique Mújica, o que no ha feito guaire goyo a os coleutibos contra la tortura per a suya responsabilidat en midas como a dispersión de pres@s u a creyazión d´o rechimen FIES. 

  Con o silenzio y complizidat d´os meyos de comunicazión y as instituzions, en as comisarías y garcholas de l´estau español contina existindo a tortura, como en cualsiquier estau d´o planeta. A luita contra las biolazions d´os dreitos umans no ha d´aturar-se, y o 15 d´abril en Zuera ye una buena enchaquia ta amostrar ista reyalidat, solidarizar-nos con as personas presas y continar entadebán.

 

CHARRADA PRESOS POLITICOS COLOMBIANOS

CHARRADA PRESOS POLITICOS COLOMBIANOS

O zaguer sabado 10 de Febrero remataban as Segundas Chornadas Internazionalistas adedicadas a Colombia que se han feito durante a semana pasada en o Z.S.A. A Enrestida.

A fita trancaba con una charrada-rufierta que feba o Comité de Solidaridat con os Presos Politicos de Colombia, d’o cual i binión dos d’os suyos miembros esplicando-nos a grau situzión de biolazión de dreitos que de contino se da en ixe país.

Tamién se i proyeutó una zinta que fazió dita organizazión denunziando as torturas, as preturas d’as garcholas, o espezial seguimiento a presonas embrecadas en mobimientos politicos contrarios a l’estau u simplemén de carauter sozial y antimás abusos feitos por l’Estau y os suyos paramelitars. En a zinta podiemos beyer imachens reyals grabadas dentro d’as garcholas y testimonios de bellas bitimas enrestidas por l’exerzito, a polizía y os paramelitars d’estrema dreita.

Tamién nos i esplicón o punto an que se troba o conflito armau d’ixe país, que con aparienzia de domocrazia, fa serbir o terror y a fuerza ta fer desaparixer a la disidenzia y a la poblazión zebil muitas begadas no posizionada en garra postura d’a dos, y que lo fan beyer más fazil iste conflicto inbentando-se as denominazión de "narcoterrorismo", amagando y trafucando as suyas berdaderas causas.

Dimpués de resolber-nos bellas dudas se dio por rematada a charrada con a sensazión de conoxer más sobre ixe país.

Dimpués, se fazió una fiesta en refirme a istos pres@s politicos, se i sintió a mosica comlombiana, y se tastón bels platos tipicos compartindo con os compañers colombianos esperienzias y inquietuz.

Agradixer a colaborazión a o Comité de Solidaridat Internazionalista de Zaragoza y a o Comité de Solidaridat con os Presos Politicos de Colomiba sin os cuals nunca no podríanos aber feito ista trobada.

Liberazión u muerte. Benzeremos.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

O biernes 9 de febrero se fazió, dentro d´as II Chornadas Internazionalistas, a charrada titolada "Colombia, entre el terrorismo de estado y el estado constitucional" feita per Francisco Palacios, profesor de Teoría de l´Estau y Dreito Constituzional en a Unibersidat de Zaragoza.

Seguntes mos i dizió, Colombia gosa definir-se como un estau democratico an que aparentemén trobamos as carauteristicas que permiten clamar-lo d´ista traza, como esleuzions y pluripartidismo, separazión de poders u mecanismos de guaranzia d´os dreitos indibiduals, pero en beras ye una democrazia nomás que formal. Baixo ixa aparenzia democratica s´amaga tot un tarabidau autoritario an que a bulneración d´os dreitos umans ye cutiana, y consecuenzia d´a represión estatal que preba d´aturar cualsiquier luita politico-sozial que se mire de rematar con a miseria que i preboca o capitalismo per meyo d´as politicas neoliberals d´os esferens gubiernos. Ista represión ha costau a bida a más de 30.000 personas en un periodo de tiempo parellano a o de atras dictaduras sí reconoxidas como tals, per exemplo lo Chile de Pinochet, con 3.000 asesinaus,

As oligarquías s´han repartiu o poder aplicando un bipartidismo liberal-conserbador turnando-sen en os gubiernos y güe o parlamento colombiano reflexa ixe bipartidismo, pos encara que i trobamos bels partíus, bi ha un bloque mayoritario amanau a o presidén Uribe (mesmo i existe un clamau "partido d´a U"y una oposizión que no´n ye y dentra n´o chuego, fueras d´un chiquet seutor clamau "Polo Democratico", que sin estar una fuerza de cucha sí que mantien binclos con seutors populars. L´abstenzión ye graniza, arredol d´un 55-60%, con que a lechitimidat d´Uribe ye chicorrona, ya que reyalmén tien un refirme popular d´un 20% alto u baxo d´a poblazión.

Istos gubiernos oligarquicos y autoritarios que han carauterizau o sieglo XX colombiano prebocaron a rispuesta d´os seutors sozials más consziens y debán a imposibilidat d´autuar dentro d´o marco institucional estatal dezidión de prener as armas y organizar o pueblo ta la toma d´o poder y a consecuzión d´un cambio reboluzionario. Naixioron asinas as prenzipals guerrillas, en 1964 as Fuerzas Armadas Revolucionarias (FARC), colla marxista-leninista clasica que autúa como un exerzito regular primando l´aizión melitar, y poco dimpués l´Ejército de Liberación Nacional (ELN), marxista amanau a posizions guevaristas y umanistas (muitos d´os suyos dirichens estioron moséns, como l´aragonés Manuel Perez) con una ambista más ampla y democratica d´a participazión popular en a luita reboluzionaria. Atras s´en creyón más tardi, como lo maoísta EPL (Ejército Popular de Liberación), el Movimiento Indígena Quintín Lame u o M-19. L´estau respondió a la insurchenzia con a creyazión de grupos paramelitars, que chunto con l´exerzito y a polizía son os causans d´a mayor parti de muertes dentre a poblazión zebil.

En os 80 as FARC siñón un alcuerdo con o gubierno ta declarar una tregua indefinida mientres o gubierno prenzipiara una serie de reformas politicas, economicas y sozials y estasen reconoxidas como un mobimiento con capazidat ta autuar a la luz publica con una fuerza politica legal. Se constituyó asinas a Unión Patriótica, pero en pocos años l´estau asesinó a 3.000 d´os suyos candidatos, melitans u representans y as FARC tornón a la luita armada. Manimenos en 1991 se produzió una desmobilizazión d´as organizazións guerrilleras más chicotas, M-19, EPL y Quintín Lame, a radiz d´a elaboración d´una nueba constituzión más abanzada y democratica, pero unatra begada la represión y a muerte estió a rispuesta de l´estau. Istos feitos tienen como consecuenzia que güe tanto FARC como ELN no contemplan a desmobilizazión incondizional, a tamas d´estar en negoziazións politicas con o gubierno d´Uribe, pos antis s´han de produzir cambios de raso en o tarabidau estatal.

As biolazions de dreitos umans masibas y sistematicas han estau denunciadas per organismos populars colombianos embrecaus en a esfensa de presos politicos y refuxiaus, per as prenzipals organizazións internazionals de dreitos umans (Amnistia Internacional, Human Right Watch), y mesmo per una instituzions mica sospeitosa de delera per a insurchenzia como l´Alto Comisionado de Naciones Unidas para los Derechos Humanos, siñalando en os suyos informes a o gubierno colombiano como complize d´o paramelitarismo y responsable d´a represión y d´a impunidat de l´exerzito y a polizía.

Cal para cuenta en todas istas cosas ta no cayer en a lochica de l´enemigo y no asumir como berdaz conzeutos que no se corresponden con a reyalidat. Colombia no ye una democrazia. I somos debán d´un estau d´exceuzión permanén. Y si dentramos en o discurso que mos bende o sistema de que en Latinoamérica bi ha democrazias (os estaus con gubiernos liberals) fren a dictaduras (Cuba, Venezuela, talmén Bolivia dentro d´un tiempo… sin cuestionar-nos que mena d´organizazión politica, sozial y economica bi ha dezaga d´ixas parolas somos dando a razón a ixe enemigo.

Omenache a Manuel, o comandante "Cura Pérez"

Omenache a Manuel, o comandante "Cura Pérez" A tardi d’o Chuebes yera a segunda d’as II Chornadas internazionalistas que A Enrestida organiza toz os años por istas calendatas. Estiaño charraríanos d’un país conflitibo, Colombia, pero pleno de rasmia de muita chen que quiere rematar con sieglos de represión y fambre por meyo de guerrilas de mui diferens menas. En Aragón a situazión d’iste país latinoamericano ye seguida fito-fito por un comité de solidaridat, más que más con o ELN y seguindo a trayectoria d’un d’os aragoneses que más ha feito por a reboluzión y a luita por un mundo más chusto, o cura "Manuel Pérez". A chen que asistiemos a o Z.S.A. A Enrestida podeimos beyer una zinta en que se resumiba a bida d’iste aragonés de Alfamén, dende que se ordenó mosén dica que murió en a selba colombiana omenacheau por meyo millar de combatiens de l’ELN. El plegó a dirichir ista guerrilla colombiana dende 1973 dica la suya muerte en 1998 y, como podiemos beyer en a zinta, representó una d’as corriens sozialistas que siempre se miró de chuntar a todas as guerrillas de Colombia a treballar en un fren común por a chustizia y a dignidat. Dimpués de pasar por a Republica Dominicana sería expulsau d’a suya parroquia de Colombia por a Ilesia debiu a la suya umildat y dedicazión a la pobreza. Tot isto le fería rematar en a guerrilla, pero con tot y con ixo a Ilesia nunca no ha dito cosa sobre a suya expulsión.

Dimpués de bella meya ora de zinta prenzipió una rufierta y una chiqueta charrada d’a cabeza bisible d’o Comité de Solidaridat con Colombia. Pero lo importán d’a rufierta estió en a oportunidat que teniemos de charrar con o chirmán d’o "Comandante Pérez" y autual alcalde d’Alfamén por o PSOE, antimás d’uno d’os millors amigos de Manuel. Todas istas carauteristicas que plego de comentar nos ferían onra ta prenzipiar una rufierta sobre como beyeba a chen d’o suyo lugar a endrezera que eba trigau Manuel Pérez en a suya bida. Más que más parando cuenta con que o ELN eba estau declarau dimpués d’o 11S como una colla terrorista por os EEUU, pero ixo no yera nuebo. O suyo chirmán nos contaría como él fue a beyer-lo ta la selba colombiana y bi paró cuenta por o que yera luitando "Manolo". Por ixas calendatas mesmo plegón a estar 7 añadas sin saber cosa d’él y as notizias que plegaban d’allí plegón a dar-li por muerto,… muitas bibenzias en una tardi que prenzipiemos a entender a situazión de Colombia aduyaus por as esplicazions d’a chen d’o "Comité" y que de seguras que da muito más que charrar en as tardis qu’en quedan.

“Autochestión y Coleutibidaz en Aragón”.

“Autochestión y Coleutibidaz en Aragón”.
Cronica d´a charrada de CGT en a Unibersidat de Zaragoza
O pasau biernes 19 de chinero tenió lugar a zaguera d´as charradas paradas en Zaragoza per o sendicato CGT con a enchaquia d´o 70 cabo d´año d´a reboluzión sozial libertaria en l´estau español, que tenió en Aragón uno d´os suyos prenzipals focos. I acudión ta charrar-ne Rafael Cid, periodista binculau a o Mobimiento Libertario, Alejandro Diez Torre, istoriador y mayestro unibersitaire y Cecilio Gordillo, coordinador d´a Colla de Memoria Istorica d´a CGT d´Andaluzía.

En primeras i charró Rafael Cid que fazió incapié en a carauterizazión como  “epopeya” d´os feitos que bibió a clase treballadera en 1936, una epopeya esconoxida y amagada tanto dende o bando faxista, lochicamén, como dende o seutor republicano burgués y o PCE.

Siñaló l´añada de 1969 como una calendata reseñable en a crebadura d´ixe silenzio con a publicazión per Noam Chomsky d´un articlo sobre os inteleutuals españols y a guerra zibil, an que creticaba parti d´a obra de l´istoriador Gabriel Jackson qui tasamén feba referenzia a la Reboluzión Libertaria y o que se gosa dezir “a suya obra construtiba”. Ista obra construtiba sinnificó seguntes l´istoriador libertario Gaston Leval que en 1936 n´o estau español se i fazió o que pretendeban Marx y Engels.

O Congreso d´a CNT en Zaragoza en mayo de 1936 asentó os alazez teoricos d´a Reboluzión, pero muitos d´os prenzipios coleutibistas ya yeran conoxius en Aragón grazias a la obra de Joaquín Costa. Antimás Costa ufre una ambiesta distinta d´a lei y d´o Dreito, entendíu iste como l´auto-regulazión moral d´a chen, o que entronca en parti con l´ideyal anarquista, y ye luen de conzeutos como Estado de Dreito, rechimen de partius u sistema de representazión, que a la finitiba resultan opuestos a la democrazia. A Reboluzión estió expresión d´as balors democraticas, pero endendida la democrazia en o suyo sentiu reyal de gubierno d´o pueblo.

Fazió menzión a os enantos teunolochicos fazilitaus per a sozializazión d´a economía, como a creyazión d´a industria optica, per exemplo, y ta rematar reibindicó a fegura de Joaquín Ascaso, un obrero anarquista que estió lo primer presidén de gubierno d´a istoria d´Aragón cuan s´organizó lo Consello y que encara no ha merexiu ni una trista carrera en Zaragoza con o suyo nombre ta remerar a suya fegura.

Continó charrando Alejandro Diez Torre, que entre atros treballos ye autor de “Confederados y Solidarios” an que rezenta la istoria de l´anarcosindicalismo aragonés, as coleutibidaz y o Consello d´Aragón y tamién d´a edizión d´as memorias politicas de Joaquín Ascaso, “Hacia un Nuevo Aragón” (ambos libros se pueden trobar en bellas bibliotecas publicas d´ista ziudat). Fazió una charrada más istorica, zentrando-se en Aragón y en os aspeutos politicos d´a Reboluzión y o comunismo libertario.

L´anarquismo iberico en 1936 beniba de una coyuntura adbersa mientres as decadas anteriors con ilegalizazions, pistolerismo patronal, engarcholamientos, exilios… y en Aragón o golpe melitar pilló a la CNT sin una direzión clara y trestallada en dos corriens, una posibilista y otra radical, o que fazilitó a bitoria d´o golpe en as capitals.

Aragón, a suya metat oriental, estió l´unico territorio recuperau a os sublebaus en tot l´estau. O tarabidau de poder munizipal s´esboldregó en fuyir os caziques locals y s´enzetó a fazeta reconstrutiba protagonizada por a CNT y en menor mida la UGT y as atras collas de cucha.  Naxió una nueba mena de munizipalidat, os consellos munizipals, y se prozedió a la coleutibizazión d´as tierras y d´os meyos de produzión.

En un pleno d´a CNT de Aragón o 6 d´Otubre de 1936 en Bujaraloz, y con o refirme de Durruti -qui no se plegó a la Generalitat que pretendeba controlar l´Aragón liberau- se dezidió de creyar un tarabidau politico y un organo de colaborazión con o prozeso reboluzionario, o Consello d´Aragón, con a fin d´a recuperazión d´a personalidat istorica d´Aragón y a reconstruzión d´a retaguardia, seguntes a suyas declarazions programaticas.

Ta Diez Torre o Consello implicó, debán a desaparizión d´o biello estau burgués, a reconstruzión de l´estau, un estau alternatibo, basau en prenzipios economicos y politicos de raso diferens, pero con tot y con ixo, una mena d´estau y de gubierno. Ista dezisión d´a CNT aragonesa no cuacó guaire a o comité “nazional” d´a CNT española, que manimenos, poco dimpués dentró a formar parti d´o gubierno republicano con cuatro ministros anarquistas.

O desembolique politico y economico que esfendeba o Consello yera asabelo d´influyenziau per as ideyas de Joaquín Costa, y lebó entadebán tot un programa prou ambizioso en politica idraulica, desembolique agrario, obras publicas, infraestructuras, espitals… Se creyó tamién un rete de solidaridat externa entre as coleutibidaz y se prenzipió a parar cuenta en o que güe clamaríanos “conzenzia ecolochica” ya que se buscaba una produzión agrícola enradigada en o territorio y respetuosa con o meyo.

Tot isto se fazió dica agosto de 1937, cuan o presidén español Negrín y o PCE deziden d´ocupar melitarmén l´Aragón libre y estricallar a Reboluzión.

A represión que´n trayón se materializó en a construzión de 7 garcholas republicanas que tras zientos de detenzions gubernatibas i aloxón a más de 700 libertarios u coleutibistas en cheneral sin garra prozeso chudizial, engarcholaus nomás que per a suya pertenenzia a una coleutibidat u melitanzia sendical. Tornó lo caziquismo y istos caziques trobón as suyas tierras en millor situazión que cuan en fuyón, continando a explotazión agraria con muitas d´as teunicas y planteyamientos emplegaus antis per os coleutibistas

O terzer ponén, Cecilio Gordillo, prenzipió charrando de cómo en Sevilla en 1936 ya se consiguioron cosas que güe encara s´esfienden, como as 35 oras semanals de treballo reconoxidas per o Conbenio d´a Construzión u os dreitos d´as mais treballaderas, mesmo sin que a parella estase casada.

Respeuto a la represión, y como miembro d´a Colla de Memoria Istorica d´a CGT-Andaluzía charró d´a manca d´interés reyal d´as autoridaz per recuperar a memoria d´os represaliaus politicos per o faxismo, de cómo a Guardia Civil conoix os puestos an que se troban as fuesas comuns pero dengún gubierno no ha quiesto fer publicos os suyos archibos internos y de cómo o Proyeuto de Lei de Memoria Istorica, per exemplo, mete en o mesmo saco a toz os presos politicos, sin parar cuenta en que muitos estioron antimás condenaus a treballos forzaus, o que ye un agrabamiento de condena, y no se reconoix a suya situazión. En iste punto fazió una cretica a la suya organizazión, a CGT, que gosa ixublidar contino que l´entibo de Yesa -amán d´o lugar de Ruesta, recuperau per iste sendicato- estió feito per presos en rechimen de treballos forzaus.

ïste Proyeuto de Lei d´o PSOE tampoco no insta a fer una base de datos con todas as muertes d´a represión, a tamas de que l´estau dispone de muita d´ista informazión y en cheneral ye mui insufizién, encara que a lo menos ye positibo que aiga serbíu ta animar o debate sobre iste tema tan amagau.

Remató a charrada con una reflexión de Rafael Cid sobre por qué mos trobamos en ista situazión d´ocultazión de feitos tan importans, o que ye debiu a que tras a muerte de Franco, en l´estau español no bi abió una crebadura democratica sino una continuidat en o churidico, politico u polizial. Os mesmos chuezes, polizias u politicos que autuoron en a dictadura continaron dimpués en a “democrazia”, como lo caso d´un chuez d´Orden Publico franquista que dica fa poco yera responsable de l´aria churidica d´un conoxiu periodico “progresista”.

Por atro costau, güe en diya a unica traza de fer-se sentir ye tener un meyo de comunicación que plegue enta la chen, o que no surte n´os meyos no i existe.

Sobrebuena iniziatiba istas chornadas per parti d´a CGT y mui interesán ista charrada en o que pertoca a Aragón. A Reboluzión Sozial y o Cosello d´Aragón son un periodo istorico que cal remerar y esfender y d´o que dende l´independentismo reboluzionario aragonés  emos d´aprender en a luita per construyir o que os reboluzionarios d´o 36 prebaron de fer: un Nuebo Aragón.

 

Un conzierto de chirmandat

Un conzierto de chirmandat

Iste sabado, diya 20, autuó en o Zentro Sozial Autochestionau A Enrestida, o choben cantautor catalán, de Vilafranca del Penedès, Cesk Freixas.

Cesk s’ha tornau en poquet tiempo en a gran promesa dentro d’o panorama d’a canta protesta en catalán, en os Països Catalans, chunto a atros conoxius como Feliu Ventura u Pau Albajos, arroclando a clamada "nova cançó de protesta", que contina o camín d’os clasicos Lluis Llach, Ovidi Montllor, Raimon…L’autuazión estió tot un exito, con a presenzia en o conzierto de más de 70 personas, y as suyas cantas comprometidas sobre l’autodeterminazión d’os pueblos, a chustizia sozial, os presos politicos u a cultura popular, dixón una buena sensazión entre a chen que i asistión.

As cantas en catalán d’o suyo primer treballo "Set voltes rebel" se fuón intercalando con bellas bersions conoxidas por toz, de cantautors internazionals como Victor Jara u Silvio Rodríguez. Antimás de contrimostrar entre canta y canta a suya solidaridat con o pueblo aragonés (asinas como a resta de países oprimius) u con a luenga aragonesa fendo buena pacha, una begada más, entre Aragón y os Països Catalans. Contrimostrando que somos países chirmans, en a nuestra luita por a independenzia y o sozialismo.

L’academia de l’aragonés en as chornadas de “Unibersidá”

L’academia de l’aragonés en as chornadas de “Unibersidá”

Dentro d’as “VI Chornadas por os dreitos y libertaz d’Aragón” o coleutibo unibersitario “Unibersidá” eba combidau o chuebes 21 d’Abiento a bels academicos d’a rezién creyada Academia de l’Aragonés. Ellos nos esplicarían como iba caminando l’academia, o por qué d’a suya esistenzia y cuals yeran os preyeutos esbeniders.

A la fin podiemos beyer a tres d’os académicos más autibos de l’academia y reperesentans d’as bariedaz más representatibas de l’aragonés. Prenzipió a charrada o secretario Fernando Sánchez, seguiu d’o suyo presidén Manuel Castán y o grueso d’a charrada sería esplicaniada por o suyo tresorero Juanjo Lagraba.

A poca chen que astí yéranos ya sabébanos d’o trascurso de “Chuntos por l’aragonés” y d’o “II Congreso” dica plegar en l’academia, con lo que a charrada se tornó en una rufierta ubierta an que publico y ponens se preguntaban o por qué de l’academia y d’o suyo funzionamiento. Fernando Sánchez esplicó cómo iba a estar trestallada l’academia y cómo os académicos ya s’eban asiganau bellas comisions pendendo d’os suyos intreses y conoximientos. Pero cómo siempre a clau sería en os fablans patrimonials, comisións como a de soziabilizazión eban d’estar alzadas ta la chen en contauto con os fabladors patrimonials, y muestra d’isto yeran os dos ponens d’ista charrada. Manuel Castán y Juanjo Lagraba yeran os representans de dos d’os dialeutos más esferens de l’aragonés, o benasqués y o cheso respeutibamén, pero tamién os que con más bitalidat se conserban. A la fin una charrada que contó con dos ponens de luxo y un secretario con cada begada más influyenzias “campesas” dimpués d’os suyo treballo de replega en o lugar ribagorzano. Puestar que belunos creigan que l’aragonés s’esboldregue en bel tiempo, pero con l’aduya de chen que como ista, y talmén una miaja de refirme d’o Gubierno será mui difízil. Como Fernando nos esplicó ya se son prenzipiando nuebos treballos de replega de léxico, estudio de morfosintaxis y mesmo bel apartau que se ha xublidau y ye a punto de perder-se, como a entonazión. Todas ixas nuebas las podremos ir beyendo a suya nueba pachina web: www.academiadelaragones.org

Enguerada a siede A Enrestida d'a biblioteca Frida Kahlo

Enguerada a siede A Enrestida d'a biblioteca Frida Kahlo

Dende iste sabado 16 d'Abiento ya tenez un nuebo puesto de trobada cultural en o Z.S.A. A Enrestida. Astí s'engueró a suya nueba biblioteca, siede d'a biblioteca Frida Kahlo que antimás cuenta con atras siedes en o bico d'a Madalena: a siede d'o coleutibo Rebel en a carrera Cantín y Gamboa, y o ya conoxiu por toz bar a Birosta en a carrera Unibersidá. As sezions que por agora se pueden trobar-ie son as que iste coleutibo gosa tratar en as suyas autibidaz cutianas: tales como internazionalismo, Aragón, luengas d'Aragón, periodismo d'imbestigazión, garcholas,...

Asperamos que iste puesto se torne en un motibo más que faiga que a chen s'amane ta la cultura y ta iste zentro sozial autochestinau. Os intresaus en fer-se-ie sozios nomás han de acudir-ie y donar un libro, ascape tendrás o tuyo carnet y podrás entrar en tot un mundo literario y cultural que a begadas ye de difízil trobar en as bibliotecas combenzionals.

TROBADA DE CANTAUTORS EN A ENRESTIDA

TROBADA DE CANTAUTORS EN A ENRESTIDA

Unatro cabo de semana más i eba trobada cultural en o Z.S.A. A Enrestida. Iste sabado 2 d’Abiento l’asambleya Anti-expo Zaragoza eba dezidiu de fer una Trobada de Cantautors en o nuestro zentro sozial dentro d’unas chornadas en refirme a ista plataforma. Cantautors benius dende Barzelona, Toledo u Bilbao nos contarían, fendo serbir a mosica, as suyas inquietuz y os problemas d’as suyas ziudaz. Atros zentros sozials, como a "Revuelta", y a nuei anterior "Rasmia", ya eban aculliu tamién ixa mesma tardi l’autuazión d’atros cantautors.

Pero a nuei d’o sabado se presentaba bien, os zenisers s’iban emplindo de bez que os nierbols s’apoderaban d’os cantautors y tan ascape como s’iba plenando o zentro sozial. "Grado Cosmético" y "Claro que sí" yeran os encargaus de fer plegar ta las nuestras orellas o mensache, con o simple soniu d’as suyas bozes, guitarras y mesmo bella armonica. Cantas sobre os problemas d’una ziudat castigada por as drogas, Bilbao, d’una larga baralla por a desaparizión d’as garcholas y muitos atros temas que bien podemos padezer en atras ziudaz como Zaragoza.

Ta rematar una choben y un choben rezién plegaus de Barzelona nos contarían, cantando prou bien, as suyas ideyas y bibenzias plenas d’autochestión y alternatiba. O ligallo con ista mena de mosicos yera la enchaquia ta que toz quedasenos combidaus ta otra nueba autuazión ista mesma semana en un zentro okupau de Barzelona, d’an que os cantautors beniban.

Atra alternatiba ye posible, en Zaragoza y a resta de ziudaz. Porque encara que a Expo ye a fuga d’a especulazión en Aragón, muitas Expos se manifiestan de muitas trazas en todas as ziudaz.

A Enrestida unatra añada puesto de trobada y dinamizazión en os Pilars

A Enrestida unatra añada puesto de trobada y dinamizazión en os Pilars

Como en as zagueras añadas a chen de A Enrestida ha quiesto que o suyo zentro sozial estase punto importán y de trobada en os Pilars de Zaragoza. Una serie d’autibidaz d’os clamaus "Pilars disidens", os charrazos entre amigos con nuebos proyeutos, autuazions improbisadas y puesto d’acullida ta ixa chen de difera que surte de Zaragoza con atra imachen d’a que i dentró.

O primer cabo semana a chen embrecada en o pasabillas, organizau por segunda añada por A Enrestida, y a que fazió parti d’a manifestazión independentista bendrían a aprofeitar y disfrutar de l’ambién que se i creyó. No serían os unicos diyas, pero en o preto d’os Pilars de 2006 s’eba combocau una fiesta en a carrera que a plebia s’encargaría d’auguar.

Con tot y con ixo a borina continaría a lo largo de toda la semana, un ambién no comerzial, una alternatiba ta la chen que gosamos bibir por a Madalena y una opzión, tanto mosical como de puesto, diferén a o borreguismo fiestero de puestos como Interpeñas u, estiaño con l’anunziau desfile comerzial de mosica eleutronica en o meyo d’o Paseu Independenzia. Ixa mena de fiestas ye la que quieren que tiengamos, nusatros siempre miraremos de que isto no pase. As nuestras fiestas serán como nusatros queramos. Tanimientres prebaremos d’empentar a mosica combatiba, poder fer serbir as luengas minoritarias (más que más l’aragonés), fer plegar ta la chen as nuebas campañas y mensaches, y en a mida d’o posible promozionar a mosica popular y en direuto.

Asinas i pasó o diya 13 cuan una colla improbisada de donzainers, tamboril y albokari se chuntón ta fer uno d’os millors rezitals que se pueden beyer en istos intes en Aragón. A ista audizión pertenexen as fotos que podemos beyer abaxo y alto, asperemos poder fer-ne más y que en os Pilars siempre bi aiga una alternatiba. Muitas grazias a toz os que tos pasez en as fiestas por A Enrestida.

AS DITRIBUIDERAS LIBRES CONTINAN EMPENTANDO

AS DITRIBUIDERAS LIBRES CONTINAN EMPENTANDO

Ya somos abezaus a que, mesmo en os ambiens más alternatibos, se prenga como común que collas de mosica partizipen u colaboren con distribuideras comerzials. A begadas paix que a unica traza de que sigas bien considerau en o mundo d’a mosica ye rilazionar-te con as altas esferas d’a mosica en Aragón. A poqueta chen que o zaguer sabado estiemos en o Zentro Zebico Bal de Fierro quedemos refirmaus en que a mosica de calidat no ye en baralla con lo no comerzial, ni en Aragón y en atro puestos.

Una d’as distribuideras más beteranas en isto d’a mosica libre, Mala Raza, y unatra que ha prenzipiau fa pocas añadas, Magofermín, yeran as encargadas d’a organizazión d’iste conzierto. A predisposizión d’a chen d’o Zentro a fer conziertos aduyó a organizar-lo, y ye que unas instalazions como las que i tienen no pueden estar malfurriadas. A begadas no conoxemos a cantidat d’espazios que bi ha en Aragón ta fer conziertos, encara que ya sabemos que o refuse a ista mena d’ebentos dende o Conzello de Zaragoza mete as cosas asabelo difízils. No sólo que ixo son as dificultaz con as que se troban a chen que organiza conziertos: SGAE, equipo de soniu, finanziazión y o luen an que se troban belunos d’istos zentros. Ista zaguera dificultat chunto a la cantidat d’ebentos que bi eba iste cabo semana en Zaragoza sería a la fin dezisibo ta que la chen no i acudise.

Prenzipió tañendo-ie BLOCKBASTARD con o suyo hardcore d’os güitanta, una d’as millors collas que de punk que en zagueras han saliu en Zaragoza. Plegaban d’arribar d’un conzierto en Barzelona y en o garganchón de "Hugo" se notaba. Pero con muitas ganas y unas cudiadas guitarras se quedón con o poco publico pero buenos seguidors que i acudión.

Dimpués bendría ULUT. Entre os corroldos de chen se sentiban as preguntas d’o por qué d’a poca asistenzia d’a chen. Una colla como ULUT que ye pionera en o hard-core en aragonés nos dixó esluzernaus con o suyo progreso, en breu tiempo ba a salir enta a carrera o suyo primer disco y asperemos que a lo menos a chen que esfiende a luengas minoritarias lo refirme. Chen que abría de salir d’o calaxo d’as gaitas y a mosica seudo-comerzial acudindo a ista mena de conziertos . Un proyeuto de colla que creba as mugas en Aragón.

Ya la fin d’o festibal bendría a colla estrela d’a nuei, os bascos FLYING SHIT dende Bergara. Astí no ye mica raro que o hard-core siga cantau en euskera, ye más, a cantidat de bandas de rock que’n salen nomás ye contimparable con países nordicos como Suezia u Alemania. Mesmo un zarpau de seguidors que bendrían a beyer-los serían a begadas más numerosa que a propia chen de Zaragoza. Un hard-core rapedo y contundén. O batería y o guitarra dixarían esclatero a calidat de collas como ista, sin garra refirme economico dezaga y una distribuzión alternatiba que les fa fer chiras y conziertos arribando mui luen d’o suyo lugar.

Prou que ista mena de distribuzión de mosica ha d’estar cada begada más importán en Aragón. L’atra ya la conoxemos y nomás ha feito que en Aragón s’aiga encasquillau dende fa tiempos a maquina de fer mosica y organizar conziertos.

Tanimientres tos recomendamos que tos pasez por as zentros d’as dos distribuideras que organizaban o conzierto:

-Mala Raza en C.S.A. 4.5.1

-MagoFermín en Z.S.A. A Enrestida.

O refuse no atura

O refuse no atura

Encara no ebanos charrau guaire sobre iste tema pero, a l’igual que en muitas atras ziudaz d’o mundo, en Zaragoza se bienen fendo conzentrazions en refirme a o pueblo de Libano y Palestino todas as semanas.

Dende que prenzipiasen os bombardeos y os trucazos d’Israel contra la poblazión zibil de Libano toz os martes i hai una fita con l’internazionalismo solidario en a plaza d’España de Zaragoza a’l canto de l’edifizio d’a Deputazión Probinzial de Zaragoza. Encara que no son buenas calendatas ta estar perén en a tuya ziudat, l’asistenzia de chen podríanos dizir que ye cuasi masiba toz os martes a ixo d’as güeito d’a tardi. Chen de cuasi toz os coleutibos alternatibos de Zaragoza y mesmo bels politicos se i pasan a ormino. O mesmo 22 d’Agosto en plenas bacanzas de berano se tornón a comobacar-ie zentenars de personas ta denunziar "l’afán expansionista de l’Estau d’Israel". L’auto como toz os que emos puesto acudir a lo largo d’o mes de Chulio y Agosto estió combocau por o Foro Palestina Libre de Zaragoza, os cuals reclaman, como no puede estar d’atra traza, "a restituzión inmediata de l’integridat d’o territorio libanés y a suya soberanía nazional" asinas como que Israel apañe de tot a esferra que a probocau en Libano, tanto a ran personal en a suya poblazión como a ran material en todas as poblazions y carreteras en que s’han feito os suyas enrestidas.

A chen que emos puesto asistir-ie emos bisto a tristeza y a rabia con que biben ista situazión a chen que bibe en Aragón pero que tiene a la suya familia bibindo en Palestina u Libano. Familias y fillos mui chicoz que dende a suya curta edat ya entienden como y dende an se nabega iste mundo. A diferenzia entre bibir en un Estau rico d’os que controlan tot o poder y bibir en un Estau pobre y estar controlau, a begadas, como o caso de Palestina sin nian sisquiera tener un Estau reconoxiu por atros países. Os ninos y a chen palestina que plorando reclamaban a fin d’as enrestidas israelís no reblarán en fer beyer a o mundo a inchustizia que astí se ye cometendo, ellos tienen suerte de no bibir-ie pero saben mui bien a suya reyalidat.

Todas istas autuazions no son nuebas en Zaragoza, encara que sí agora se fan más asobén y con más chen. O Foro Palestina Libre leba añadas remerando a situazión de pobreza y acoso a la que Israel ye sometendo a Palestina. Mediante biaches y contautos nos trayen informazión d’a berdat y de bez sirben d’aduya a la chen palestina que bibe en Zaragoza.